Prachtvrouw met oog voor mensen in moeilijkheden

Bron pzc 16-6-2020, CLAUDIA SONDERVAN

INGE CALJOUW IN HET VICTORIA AND ALBERT MUSEUM IN LONDEN. FOTO FAMILIE CALJOUW

Inge Caljouw 1977-2020

Inge Caljouw was ambassadeur van het onbeperkte leven. De 42-jarige Vlissingse maakte op veel mensen diepe indruk met haar gastlessen over leven in een rolstoel. Ze overleed zondag in het ziekenhuis aan de zware verwondingen die haar waren toegebracht toen een autobestuurder onder invloed haar woensdagavond in Vlissingen van haar handbike reed.
Inge Caljouw werd geboren met het zeldzame syndroom van Goldenhar, waarbij schedel en wervelkolom vervormd zijn. Een breuk in het ruggenmerg verlamde haar onderlichaam tot haar middel, maar haar levensmotto leek ‘Ja, en?’. Caljouw leefde, werkte en sportte als ieder ander en waarschijnlijk meer dan de meesten.
Ze haalde haar diploma communicatie aan de HZ in 2005 en werd in 2017 gediplomeerd leefstijlcoach. Voor haar familie is Inges overlijden onaanvaardbaar. ,,Ze stond altijd zo positief in het leven”, zegt haar moeder Riet Caljouw. ,,Ze was heel erg bezig met gezond leven. Ze was niet van de pillen en medicijnen.”

Michiel Ruiter, trainer rolstoelhockey bij Sportclub Gehandicapten Bevelanden was 14 jaar een maatje van Inge. ,,Het is een enorme dreun. Ze had het leven lief. Ik verlies iemand van wie ik veel heb geleerd. In hockey was ze heel fanatiek.”

Ruim zeven jaar geleden werd Caljouw secretaris van de SGB. Samen met oud-gymleraar Ruiter zette ze rolhockey-clinics op, zoals op de Markt in Goes, en gaf ze gastlessen op middelbare scholen en bij de HZ. Daar kwamen de beeldvormingslessen bij: ze liet scholieren vanaf 16 jaar ontdekken wat mensen met een beperking vooral wel kunnen. Met haar collectie youtube-video’s van opmerkelijke prestaties van anderen en van haar eigen dagelijkse leven wist ze honderden leerlingen te raken.

,,Ze was heel zelfstandig”, weet Ruiter. ,,Ik woon in een dijkhuis, de eerste keer dat ze bij mij kwam wilde ik haar over de drempel helpen. ‘Heb ik iets gevraagd?’, zei ze dan. Inge was een heerlijke meid om een biertje mee te gaan drinken. Ze paste geregeld op het kindje van een vriendin. Die deed ze een soort teckeltuigje aan en dan tilde ze dat kind op aan een handvat op de rug. Die bleef ook gewoon een nachtje slapen bij tante Inge. Haar ouders hebben haar altijd haar gang laten gaan. Dat moet je kunnen, als ouders. Ze komt uit een warme familie. Twee jaar geleden vierden we Inges veertigste verjaardag in een zaaltje en ik heb broers nooit zo trots zien zijn op hun zus als toen ze daar dansten. Inge was een prachtmens met oog voor mensen die moeilijk zaten.”

Vlissingse Helden

Vijf jaar lang schreef Caljouw portretten van de Vlissingse Helden, de vrijwilligers van Vrijwilligerspunt Vlissingen. Elke maand verscheen een interview in de Vlissingse Bode. ,,Inge was heel bevlogen. Ze wilde overal het maximale uit halen. Ze vroeg vaak of ze even moest bijspringen. Een superlieve meid”, zegt Marieke Besuijen van Vrijwilligerspunt.

Ze stopte begin dit jaar met de portrettenserie in de Bode. Inge Caljouw wilde zich richten op haar post-hbo-studie leefstijlcoach en met haar praktijk Positief Leefstijlcoachen mensen professioneel begeleiden naar een gezonder leven. Inge Caljouw laat haar beide ouders, twee broers en een zus achter.